Φιλοκτήτης

Η τραγωδία Φιλοκτήτης του Σοφοκλή αφηγείται την ιστορία του ομώνυμου ομηρικού ήρωα, ο οποίος, μετά από ένα δάγκωμα φιδιού, εγκαταλείφθηκε από τους συντρόφους του στη Λήμνο για δέκα ολόκληρα χρόνια. Tον θυμούνται μόνο όταν ένας χρησμός αποφαίνεται ότι οι Αχαιοί δεν θα κυριεύσουν την Τροία, αν δεν βοηθήσει το τόξο του Ηρακλή, το οποίο βρίσκεται στην κατοχή του. Τότε στέλνονται ο Οδυσσέας και ο Νεοπτόλεμος, ώστε να του αποσπάσουν το τόξο και τα βέλη, ακόμα και με δόλο. Ο Φιλοκτήτης, πληγωμένος από την ξεδιάντροπη στάση των συντρόφων του, αντιστέκεται σθεναρά.

Δύο κόσμοι συγκρούονται στο έργο, εκείνος που εκπροσωπεί ο πανούργος βασιλιάς της Ιθάκης, Οδυσσέας, η αίσθηση της κοινής ωφέλειας, και ο άλλος, του Φιλοκτήτη, του πληγωμένου ατομικισμού, ενώ ο αγαθός Νεοπτόλεμος βρίσκεται κάπου στη μέση. Τα θέματα που τίθενται από τον Σοφοκλή ανελέητα είναι η εξορία, ο ανθρώπινος πόνος και η εγκατάλειψη, η σχέση ατομικής και πολιτικής συνείδησης, η προσωπική τιμή και το καθήκον. Παρ’ όλα αυτά, η αντιπαράθεση αποδεικνύεται γόνιμη και τα γεγονότα καθοριστικά για τα πρόσωπα που εμπλέκονται.